Moçambique

Moçambique
Parque da Gorongosa

Douro

Douro
An cama de mofo

sábado, 31 de outubro de 2009

L fumeiro de mangeilhos



Tornei mais de cinquenta anhos atrás, eiqui no miu huorto na region de Sintra, bien loinge de la mie nineç, an çtáncia i an anhos.
Staba you a apanhar la rúcula no hourto, para spargir na alface deiqui que nun sabe a nada, quando al mirar pal carreirón que aparta las seladas de la calmentineira, a salir dua frinchica de cimento, mesmo a mirar para mie cun sues trés folhicas, un mangeilho.
Nun sei cumo se chamará an pertués, nien sei se se chamará assí an to ls sítios del cunceilho de Miranda.
Habie muito nos buracos de las paredes bielhas i nas teilhas dels telhados antigos.
Por falar nessas eicelentes i guapíssemas teilhas, stán a dar cuonta de todas, nas aldeias.

Guapos telhados eran aqueilhes, todos de la mesma quelor.
Agora, al lhado de teilhas cinzentas aparecen burmeilhas, mais amarielhas, tornan cinzentas, quijeque se asparecen a mantas de sobras de farrapos, sien acumparar las quelores.
Casas amanhadas mas çcareterizadas las mais deilhas.
Duol-me l´alma que se beia tanto cimento i las pedricas pequerricas, amarfanhadas, no meio daquel cimentón cinzento. Mas desso falarei apuis outra beç i de ls mius delores.
Agora bou-me a quedar cun ls mangeilhos: Trés folhicas redondas a mirar para mi, trinta se fazírun nos mius uolhos, trezientas eimages de nineç, miles de sentires…


You i Catrina fumos lhougo a jogar, “a andar de morada” cumo deziemos. Apartar ls mangeilhos pals barrenhones, ls pequeinhos para tabafeias, chouriças i chabianos; ls maiores para chouriços i botielhos.

Palos dreitos para ls anfilar i colgar al fumo an riba de dues piedras altas de maneira a que pudíssemos poner uns palicos i ua carqueija a modo de fazer lhume.
Las nuossas ninas eran las monicas de trapos que quedában sintadas an pedricas a oubir las cumbersas que dambas a dues faziemos.

Um bózio: Catrina, anda a agarrar l nino a chin que yá spertou; áh cantoneira!...Solo quieres jolda…
Piernas para que te quiero… de tan rápido correr até batie culs carcanhales nas nalgas.
Outro bózio: Áh Delaide, adonde starás, juldeira!
Ála cun las bacas.
Alhá iba you l mais debrebe que podie a tocar las cholas, para ir atrás de las bacas.
Secálha you i Catrina stariemos a falar desso, las bacas que teniemos de aquemodar, las moncas que tenie que lhimpar a sous armanos cun l lhençico ne l bolso de l mandil, la bima, la relba, la segada...

Las nuossas cumbersas eran de la bida i de l que oubiemos an casa.

Alhá quedou l fumeiro a stragá-se por falta de lhume i fumo que l tirasse l balhor.
Outro faríemos souturdie. L cochino de las ninas custaba pouco a cebar!…

3 comentários:

AF disse...

Ei Delaide,

Al mangeilho cuido que nós le chamamos «bacielho de las paredes» i l sou nome científico ye "umbilicus rupestris". Será la mesma cousa? Sal de las paredes, ten folhica redonda i bota un ramicos cúrtios que ténen uns granicos puls tuoro arriba que apuis de secos nós ls garotos faziemos cigarros. Esse nome que tu usas nunca l habie houbido i gustei de saber. Sabes bien cousicas,... amportantes.

Adelaide Monteiro disse...

Ye l mesmo a la cierta.
Tu nun sabies que serbie para fumeiro de ninas i you nun sabie que era para cigarro de rapazes. Quando tirar un retrato al miu de l hourto deiqui, pongo-l al pie de l testo.

Isilda disse...

Oula amiga!

Solo agora que puniste ls retratos soube l que éran ls mangeilhos mas ya nun se me lembra cumo ls chamábamos.
Muitas bezes serbiran para las mies brincadeiras, buonos tiempos..

You tamien éra bien juldeira, mie mai andába siempre a saber de mie i a las bezes cun palo na mano. Claro que you fugie e eilha dezie-me " fuge, fuge, olha que quien fuge tamien se apanha"...

Tiempos que nun bulben mais!

Beisicos,
Isilda

Enviar um comentário

Arquivo do blogue